لزوم تعریف مدل برای زیباسازی شهر

                                              ربابه غلامزاده / کارشناس صنایع

حقیقت آن است که زیباسازی شهرها مقوله ای بسیار مهم، ضروری و کاربردی است که معمولا برای دستیابی به آن تلاشهای متنوع و گسترده ای صورت می گیرد، اما نتیجه به سختی به دست می آید.

* تلاش برای زیباسازی چهره شهرها را می توان به دو موضوع عمده تقسیم کرد:

1)      پیراستن چهره شهر از عوامل ناهمگون و نازیبا

2)      ایجاد مناظر و نماهای زیبا و مفرح

که پیگیری هر کدام از موارد فوق احتیاج به بسترهای قانونی، برنامه های مدون و تعریف شده و ارائه تصاویر واضح و مشخص از شهر در بازه های زمانی متفاوت داشته و طبیعی است که برای دستیابی به نتیجه دلخواه، انجام مطالعات جامع و مبنایی زیباشناسی امری پیش نیاز در این مهم تلقی می گردد.

یکی از مدلهای تجربه شده در برنامه ریزی زیباسازی شهری تفکیک کارکردهای شهرها و محور قرار دادن کارکردهای شاخص یک شهر در جهت تدوین برنامه های بلند مدت برای هم راستاسازی پروژه های زیباسازی می باشد. به طور مثال بایدهای زیبایی در یک شهر فرهنگی، بندری و ساحلی، فرودگاهی، نمایشگاهی، باستانی و ... با یکدیگر تفاوت دارد و این تفاوت ها می باید به صورت نظام مند در طراحی های هر شهر به کار گرفته شود.

 در زیباسازی شهری تنوع یک اصل پذیرفته شده است به این معنا که به طور مثال در چین، اروپا یا آمریکا شاهد وجود شهرهای بسیار زیبا هستیم در حالی که از لحاظ بصری تفاوت های بسیار زیادی بین آنها وجود دارد. به همین دلیل مطالعه مدلهای تجربه شده در سایر شهرها، نفی لزوم طراحی مدلی بومی برای هر شهر را نمی نماید، بلکه کمک می نماید تا برای مشکلات یکسان، راه حلهای یکسان اندیشیده شده و از تجربیات دیگران در این زمینه ها بهره ببریم.

به نظر می رسد تعامل مدیران شهر با کارشناسان مسائل مبتلابه شهری و علاقه مندان حوزه های معماری، شهرسازی و طراحی شهری در راستای تعریف و اجرای مطالعات مبنایی زیباسازی و طراحی مدلی کارا و بومی بر پایه آن یکی از راههای برون رفت از وضعیت کنون شهرهای ماست که با انبوهی از مشکلات کوچک و بزرگ در هم تنیده دست به گریبان اند.